Veel mensen vragen zich af waarom ze telkens in situaties terechtkomen waarin ze ontevredenheid of teleurstelling ervaren: teleurgesteld in iets, iemand, zichzelf, hun leefomgeving of een situatie waarin ze zich bevinden.
Een paar voorbeelden: je kind rebelleert, ruimt niet op, of is niet behulpzaam, je partner communiceert niet met je, is egoïstisch, zelfdestructief, vertoont vluchtgedrag, en/of laat je regelmatig in de kou staan, een collega of baas is niet oprecht of eerlijk met je, je schoonmoeder moeit zich, een bediende is onbehulpzaam, je huisbaas onderhoudt je woning niet, je buren zorgen voor overlast, je bereikt niet dat wat je voor ogen had in je leven, enz…
Als je ervan bewust bent dat de wet van aantrekking ervoor zorgt dat alles wat in je zit terug naar je toekomt, kan je je afvragen: “Hoe heb ik deze toestanden naar me toe getrokken?”. Dit gebeurt via gedachten die een bepaalde emotie activeren – afwijzende en veroordelende gedachten die je een bepaalde emotie doen voelen. Veel mensen zeggen dan dat het één van de volgende emoties was: in de steek gelaten, wantrouwen, tekort, ongeloof (dat er ooit nog verandering gaat komen), beperking of machteloosheid (dat je ergens niet uitgeraakt), of waardeloosheid (omdat men je waardeloos behandelt),… Maar eigenlijk zijn dat allemaal emoties die een reactie op je creatie zijn! Want de onaangename emotie die dit alles activeert is een emotie die je ego NIET gaat compenseren omdat het een van je lichaam wegstromende beweging is. Je ego heeft daardoor de indruk dat je er vanaf geraakt – maar het is niet zo! Want vanuit welke emotie kan je beoordelen, veroordeeldelen en afwijzen? Niet vanuit minderwaardigheid of evenwaardigheid, maar vanuit … meerderwaardigheid!
Je sakkert, jammert, klaagt en zaagt in je innerlijke conversaties, maar ook in je interacties met de mensen in je omgeving – je klaagt en zaagt tegen iedereen die je verhaal maar horen wil. Opnieuw en opnieuw produceer je grote energievelden van de emotie van meerderwaardigheid. Hierdoor intensifieer je de situaties alleen nog maar, en kom je in hachelijke situaties terecht – die je allemaal zelf gecreëerd hebt.
Nu heb je twee keuzes:
1) Je veroordeelt opnieuw, en activeert opnieuw de onaangename emotie meerderwaardigheid. Zo voed je het zwellend gevoel waarmee je alles en iedereen die je lief is van je wegduwt, waardoor je alleen komt te staan in het leven (met als uitzondering de vrienden of vriendinnen, schoonzussen of -broers, collega’s,… die net hetzelfde doen als jij, en waarbij je gehoor vindt)!
2) Je leert doorvoelen in ons centrum en geraakt baas over deze emotie. Zo creëer je een leven waarin je veel aangename emoties ervaart vanuit de basis van verbondenheid met alles en iedereen: een leven waarin je de aangename emotie van evenwaardigheid vele malen op een dag ervaart!
Ik wens jullie veel inzichten toe, en misschien wel tot vlug.
Liefs,
Kaat