Wij zijn als ziel naar deze planeet gekomen om de ervaringen te beleven die we in een niet-fysieke toestand niet kunnen ervaren.
Een paar praktische voorbeelden:

– Afgescheidenheid: iemand missen
– Tekort: weinig geld, weinig tijd,…
– Beperking: vastzitten in een bepaalde situatie

En ga zo maar door.

Het ludieke hiervan is dat als het ego je leven bestuurt (dwz: als je je brein gebruikt zonder ook je voelen te gebruiken) het alles zal doen om al deze ervaringen te ontvluchten. Het ego kan namelijk niet voelen en weet dus geen blijf met al die emoties. Ten tweede kan het ego de energie die het dagelijks opeist niet delen. We noemen het niet voor niets “ego-ïstisch”!

Zo komen alle mentale mensen steeds weer in dezelfde situaties terecht en blijven de ervaringen zich herhalen. Ze hebben de ervaringen dan zogezegd “een plaats gegeven”. Waar? Binnen in hun systeem, en dus nog steeds aanwezig.
Het blijft zich levens en levens lang, generaties en generaties lang, herhalen tot dat de bestuurder van het lichaam, de ziel, de ervaring heeft mogen beleven.

En dat kan het mentale niet voor ons doen, daar bestaat het voelen voor. Daarom raad ik je aan om je beide besturingssystemen samen, én onafhankelijk van elkaar, te gebruiken. Want zo geraak je uit je vicieuze cirkels van onaangename ervaringen.

En weet je wat: dan komt er plaats vrij voor veel aangename ervaringen – die wij op onbewust niveau al kennen, en waar wij allemaal op zoek naar zijn!

Liefs,
Kaat