wekelijkse waarheid

WEKELIJKSE WAARHEID

Iets niet persoonlijk nemen is een van de moeilijkere dingen in het leven. Hier volgt een tip waarmee het je beter lukt:

Elk menselijk lichaam heeft een denkcentrale en een voelcentrale. Hier doe je continu aanspraak op. De mate waarin, en de momenten waarop, je welke centrale – en welk exact deel ervan – activeert, bepaalt jouw perceptie van je realiteit. En dus ook hoe je reageert op de interacties die plaatsvinden in je leven.

Niet iedereen maakt op dezelfde wijze aanspraak op die besturingssystemen. Vandaar dat elk mens zijn realiteit ook anders ervaart. Bijvoorbeeld: iemand die hoofdzakelijk zijn linkerhersenhelft – of een deeltje ervan – aanspreekt, kan je niet verwijten harteloos te zijn (bijvoorbeeld in de omgang met huisdieren, waarbij hij/zij geen rekening houdt met de capaciteiten en noden van het dier).

Waarom dan niet? Omdat het deel inleving van ons denk-instrument enkel in de rechterhersenhelft te vinden is. Deze persoon kan zich dus totaal niet inleven in de belevingswereld van zijn huisdier. Hij gaat er dus ook niet opzettelijk heel functioneel mee om.

Of neem het voorbeeld van iemand die zeer moeilijk kan communiceren; deze persoon kan zijn emoties over een bepaalde situatie totaal niet onder woorden brengen, dus ook niet hoe hij zich vanbinnen voelt. De partner van deze persoon kan hierover gefrustreerd geraken en het gevoel krijgen dat hij/zij buitengesloten wordt.

Maar deze persoon gebruikt enkel zijn rechterhersenhelft – of een deeltje ervan – bij het proberen te verwoorden van emoties. En dat lukt natuurlijk niet want daar bevindt zich het spraakvermogen niet: dat zit enkel in de linkerhersenhelft. Deze persoon doet dit dus niet opzettelijk, en wil zijn/haar partner ook helemaal niet buitensluiten. Hij lukt hem/haar gewoonweg niet. Neem het dus zeker niet persoonlijk!

Dit is zelfs toepasbaar op de wijze waarop mensen omgaan met hun lichaam. Dit wordt namelijk ook bepaald door de mate waarin je welke besturingssystemen, en welke delen ervan, aanspreekt.

Een ‘linkerhersenhelft-mens’ heeft ‘bijvoorbeeld veel minder voeling met zijn lichaam. Hierdoor houdt hij/zij er eerder bourgondische eetgewoontes op na, en eet ook graag vlees. Terwijl mensen die ook hun rechterhersenhelft meer gebruiken eerder geneigd zijn om gezonder en/of vegetarisch te eten.

Mensen die een heel klein deel van hun hersenen, en hun gevoel heel beperkt, aanspreken, eten bijvoorbeeld graag fastfood. Het destructief gevolg hiervan zien ze helemaal niet in; hun bewustzijn is totaal niet bezig met wat er in dat eten zit. Ze staan er helemaal niet bij stil.

Mensen die beide hersenhelften gelijktijdig aanspreken, en het gevoel onafhankelijk kunnen gebruiken terwijl ze ook denken, zijn mensen die het meest evenwichtig, gezond en liefdevol assertief leven.

Kan je hier iets aan doen? Je kan leren je besturingssystemen (brein en gevoel) optimaler en intenser te gebruiken. Zo kom je meer in voeling met je lichaam en je omgeving. En dan leer je hoe je alle andere capaciteiten van je lichaam kan benutten wanneer je ze nodig hebt. Kom bij ons ervaren hoe je je lichaam van binnenuit optimaal gebruikt.

Liefs,
Kaat

WEKELIJKSE WAARHEID

Wat houdt de uitspraak “Je leven is de reflectie van je innerlijke wereld;” op praktisch niveau eigenlijk in? Als je denkt aan het leven in het algemeen, wat voel je dan binnenin je lichaam? Wat voor gevoel welt er in je lichaam op? Is het bijvoorbeeld een gevoel van vrijheid, kracht, waardevolheid,… dat je enthousiasme voor het leven activeert? Dan beleef je het leven als boeiend, en sta je er vol kracht midden in. Je ervaart vrijheid en je wordt waardevol behandeld. Je vindt het leven op zich dan ook waardevol.

Het kan natuurlijk ook dat je eerder tragere bewegingen binnenin je lichaam voelt – bewegingen van beperking, tekort, waardeloosheid of onrechtvaardigheid. Die maken je dan boos, verdrietig of bang. En zo beleef je je leven dan ook.

Of misschien is het een algemeen gevoel van teleurstelling en/of leegte? Dan probeer je die leegte op te vullen met alles wat je ook maar de illusie kan verschaffen van vervulling of plezier. Je ontmoet dan de ene teleurstelling na de andere omdat dat innerlijk gevoel telkens weer terugkeert.

De oplossing hiervoor is heel eenvoudig: voel de onaangename emoties – onafhankelijk van je brein. Zo worden de onaangename emoties gedeactiveerd, en kan je de aangename emoties activeren – en creëer je een happy life!
Liefs,
Kaat

WEKELIJKSE WAARHEID

Mensen zijn er vlug bij om te veroordelen. Of beter gezegd: de ego’s van mensen zijn vlug met veroordelen. Maar wist je dat degenen die dit het beste kunnen, mensen zijn die zichzelf ook veel afbreken en veroordelen. Ze doen dit om hun lage eigenwaarde (emotie: waardeloosheid) – die ze zelf veroorzaakt en gevoed hebben – te compenseren. Ze camoufleren ze dan met de emotie van meerderwaardigheid. Het is alleen vanuit die meerderwaardigheid dat je kan veroordelen. Let er maar eens op wat je juist denkt en voelt op het moment dat je iets of iemand veroordeelt. Je voelt je dan allesbehalve evenwaardig, en zeker niet minderwaardig.
De mensen die daarentegen over veel talenten beschikken, ergens zeer goed in zijn, of succesvol zijn, hebben deze neiging veel minder. Dit komt doordat ze hun eigen systeem – gedachten, gevoelens, handelingen, beelden en uitspraken – aanhalen en fantastisch vinden. Vandaar hun succes!

WEKELIJKSE WAARHEID

Liefde is de hoogste vibratie in het universum. Liefde is veel meer dan het romantische aspect waar de meeste mensen het mee associëren.

Liefde is allesomvattend: het omvat de kracht, de wijsheid, het licht, de warmte en de overvloed waar alles in dit universum uit bestaat, dus ook wij!

WEKELIJKSE WAARHEID

Wij zijn als ziel naar deze planeet gekomen om de ervaringen te beleven die we in een niet-fysieke toestand niet kunnen ervaren.
Een paar praktische voorbeelden:

– Afgescheidenheid: iemand missen
– Tekort: weinig geld, weinig tijd,…
– Beperking: vastzitten in een bepaalde situatie

En ga zo maar door.

Het ludieke hiervan is dat als het ego je leven bestuurt (dwz: als je je brein gebruikt zonder ook je voelen te gebruiken) het alles zal doen om al deze ervaringen te ontvluchten. Het ego kan namelijk niet voelen en weet dus geen blijf met al die emoties. Ten tweede kan het ego de energie die het dagelijks opeist niet delen. We noemen het niet voor niets “ego-ïstisch”!

Zo komen alle mentale mensen steeds weer in dezelfde situaties terecht en blijven de ervaringen zich herhalen. Ze hebben de ervaringen dan zogezegd “een plaats gegeven”. Waar? Binnen in hun systeem, en dus nog steeds aanwezig.
Het blijft zich levens en levens lang, generaties en generaties lang, herhalen tot dat de bestuurder van het lichaam, de ziel, de ervaring heeft mogen beleven.

En dat kan het mentale niet voor ons doen, daar bestaat het voelen voor. Daarom raad ik je aan om je beide besturingssystemen samen, én onafhankelijk van elkaar, te gebruiken. Want zo geraak je uit je vicieuze cirkels van onaangename ervaringen.

En weet je wat: dan komt er plaats vrij voor veel aangename ervaringen – die wij op onbewust niveau al kennen, en waar wij allemaal op zoek naar zijn!

Liefs,
Kaat